ولنتاین؟؟؟
ولی هرگز نصی از کتاب و سنت مبنی بر جایز بودن و یا قرار دادن این محبت بین زن و مرد نامحرم وارد نشده است.
و حدیثی که میگوید: " من عشق فکتم وعف، فمات فهو شهید "،
یعنی: " کسیکه عاشق شد و و خودش را ستر کرد و و پاکدامنی پیشه کرد و سپس بمیرد شهید است "، این حدیث موضوع و دروغ است (ضعیف الجامع الصغیر البانی شماره 5698).
بنابراین عشق و محبتی که اسلام بین دو جنس مخالف جایز دانسته، باید برای همسر و شوهر باشد و اگر جوانی به دختری علاقمند شد و مهر وی به قلبش راه یابد، چنانکه آن دختر اهل دین و اخلاق نیکو بود با او ازدواج کنید، اما اگر از اهل دین و اخلاق نباشد، و یا ازدواج با او به عللی غیر ممکن باشد، باید با تقویت ایمان، و همچنین ازدواج با دختری دیگر دست از این عشق بکشید و نباید این محبت را در قلب خود نگه دارد! زیرا ممکن است منجر به اعمال خلاف شرع شود و به فساد بیانجامد.
الله تعالی می فرماید :« وَلاَ تَقْرَبُواْ الزِّنَی إِنَّهُ کَانَ فَاحِشَةً وَسَاءَ سَبِیلاً»(اسرا 32)
یعنی: و نزدیک زنا نشوید، که کار بسیار زشت، و بد راهی است.
و محبت و علاقه ایکه بین نامحرم ایجاد شود راهی را به زنا نزدیک می گرداند، لذا در صورتیکه بین دختر و پسر علاقه ایجاد شود و آنها موفق نشوند با هم ازدواج نمایند بایستی این علاقه را از خود دور کنند تا راه فساد را سد نمایند.
و بهتر است توسط اخلاص و اعمال صالح از قبیل نماز جماعت، قرائت قرآن، روزه، اذکار شبانه روز و غیره و همچنین ازدواج از شر این عشق ناجائز دوری کرد.
.
در ضمن در اسلام چیزی بنام عشق حقیقی ( که عده ای ناآگاه آنرا نسبت به خدا روا می دارند) و عشق مجازی وجود ندارد و تعریف نشده است.
ما در شرع اصطلاحی با عنوان عشق حقیقی یا الهی یا خدایی با عشق دنیوی و مجازی نداریم. این تعاریف را بیشتر دسته ای از فرقه های منحرف بکار می برند و از ارتباط انسانها با خدا با عنوان عشق به معبود و از این اصطلاحات بدعی استفاده می کنند، در حالیکه هرگز در کلام رسول خدا صلی الله علیه وسلم و اصحاب ایشان رضی الله عنهم و تابعین بزرگوار و ائمه ی اربعه (امام ابوحنیفه و مالک و شافعی و احمد) رحمهم الله وارد نشده است.
پس ما هم به تأسی از سلف صالح خود از بکاربردن این اصطلاحات پرهیز می کنیم و می گوییم که این عبارات و تعاریف هیچ جایی در شریعت پاک اسلام ندارند و بیشتر از تعاریف فرقه های مبتدع هستند.
والله اعلم
نظرات شما عزیزان: